Motoreduktor ślimakowy to rodzaj silnika elektrycznego, który wykorzystuje przekładnię ślimakową do przekształcenia ruchu obrotowego w ruch liniowy. Przekładnie ślimakowe były używane od wieków do przekształcania ruchu obrotowego w liniowy, ale dopiero niedawno stało się możliwe produkowanie ich w małych rozmiarach do użytku w silnikach elektrycznych.
Motoreduktory ślimakowe są zwykle stosowane w sytuacjach, w których konieczne jest zapewnienie wysokiego momentu obrotowego przy niskich prędkościach, takich jak roboty lub inne urządzenia, które muszą poruszać się powoli i precyzyjnie na długich dystansach. Często są one również wykorzystywane w niektórych rodzajach systemów mechanicznych, takich jak prasy drukarskie, ponieważ mogą wytwarzać duże ilości siły, pozostając jednocześnie stosunkowo cichymi w porównaniu z innymi typami silników.
Jeśli chodzi o budowę, to motoreduktory ślimakowe składają się z dwóch zazębiających się spiralnych kształtów, które pasują do siebie jak kawałek układanki. Jeden kształt jest zamocowany na wale (zwany zębnikiem), podczas gdy drugi kształt obraca się wokół niego (zwany zębnikiem). Powierzchnia każdego kształtu ma zęby, które zazębiają się ze sobą, gdy się stykają. Gdy jedna strona porusza się do przodu lub do tyłu względem drugiej, zęby zazębiają się i przenoszą moment obrotowy z jednej strony na drugą, nie ślizgając się po sobie dzięki ich budowie.